Tuin.

Is het al lente?
Bij ons in de tuin vandaag wel.
We zitten met z'n vieren naar een jonge schuwe lapjeskat te kijken die sinds kort een beetje heeft leren klimmen.
Steeds een tak hoger in de oude vlierstruik.
Ze kijkt steeds naar boven, alsof ze uitrekent hoe ver ze nog durft.
Totdat ik bovenin ook een ekster zie zitten.
Die pestkop lacht de kat zowat uit.
Want we weten nu al dat als de kat ook maar een beetje in de buurt is, het loeder er kwetterend vandoor gaat.
De kat vindt het gewoon spannend, ze lijkt het spel mee te spelen.
De zon schijnt en de wind is warmer dan je denkt.
Het voorjaar zit in de lucht.
Als het dan toch al niet fatsoenlijk wil sneeuwen...
Dus er wordt door de natuur alvast wat opgeruimd met wat windvlagen.
Het voelt alsof elk moment de knoppen gaan barsten.
Veraderlijk natuurlijk want voor hetzelfde geld barst over een paar dagen de winter in alle hevigheid los.
Met alsnog hoop op de elfstedentocht.
De lente in mijn hoofd is waarschijnlijk veel te vroeg, maar hardnekkig...

Dan voelt het ook logisch om het binnen aan te passen.
Metamorfose.
Less is more.
Van opgetut ornament naar potentiele blikvanger in onze tuin.
Onze chaotische en nogal verwilderde groene oase in deze jungle van bergingen en werkplaatsen.
Ons laatste jaar in deze tuin...
Daarna mag iemand anders er orde in aanbrengen.
Er beton in storten tegen het onkruid, de klimop van de muren trekken, de bomen en struiken kappen, tegels leggen en Hartman- tuinmeubels erop zetten...
Wij gaan dan wel een nieuwe rimboe aanleggen, in de buurt van de wadi aan de overkant van de rivier.