Hoe lang?

Ik heb zo'n week waarin alles heel helder is.
Ik ontdek strategieën in het gedrag van anderen die ik voorheen nooit zag.
Ik los conflicten met links op.
Mensen die mij als bliksem-afleider gebruiken pareer ik moeiteloos.
De woorden glijden van me af als regendruppels op een olie-jas.
Ondertussen hebben we ook dat 10 minuten gesprek gehad.
Ik zag er tegen op want ik begon weer te doen wat ik een paar jaar geleden elke dag deed.
Ik vlucht het schoolgebouw uit zodra ik weet dat de kinderen hun jassen uit hebben en een stoel bemachtigd...Dat is meestal een veeg teken.
Dus enigszins op mijn hoede stond ik precies op tijd klaar, al wist ik niet eens meer wie mij nu precies verwachtte.
De docent ging gelijk in de aanval, maar dan wel op een goede manier.
"Zo doe ik dat ook als ik weet dat ik iets niet goed heb aangepakt" dacht ik nog.
De school zag in dat wij misschien wel vragen hadden.
Er is zelfs sorry gezegd en meer kun je uiteraard niet vragen van mensen.
We zijn eigenlijk vandaag maar opnieuw begonnen.
Ik weet nu dat mijn kinderen daar goed zitten.
Het gebouw voelde al meteen een stuk warmer.
Ik betrapte mezelf op een grijns op weg naar huis.
Ik zong zelfs hardop.
Dat is de andere kant.
In plaats van mompelend in mijn jas weggedoken euforisch slingerend naar huis fietsen.
Ook dat moet de mensen hier ernstig laten twijfelen aan mijn geestelijke gezondheid.
"Zou ze stiekem drinken?..." vragen ze zich misschien wel af.
Met al die helderheid vraag ik me bijna af waar het omslagpunt is.
In het geheel van alle klein menselijk leed lijk ik momenteel alleen maar te winnen...hoe lang gaat dit nog goed?