Not in my frontyard...

Er is een steile straat in de stad.
Oude mensen hebben soms moeite om boven te komen.
Dus wil de gemeente bankjes neerzetten.

Maar onze stadsvloek, die "ondernemers" heet, eist dat er in dat geval bankjes komen die in het midden beveiligd zijn tegen "liggen".
Omdat anders de horden daklozen, waar zij kennelijk over struikelen, er wel eens gebruik van zouden kunnen maken als de winkels gesloten zijn.
Op je hoede blijven is het devies.
Elke kans tot misbruik vantevoren uitsluiten.
Bezorgd als ze zijn over hangjongeren respectievelijk hangbejaarden, en als dit niet aan de orde is voor een cliffhanger die wel eens zou kunnen gaan liggen op een voorziening waar hij geen belasting voor heeft betaald, waarschuwen ze al in een vroeg stadium voor het gevaar.
Een massale toestroom van zwervers voor de deur van je zaak.
Oh nee...

De straat is de grootste inrichting die we hebben.
Mensen die niet in een nachtopvang zijn na tien uur 'savonds zijn "uitbehandeld" en niet aanspreekbaar of liever niet in het gezelschap van mensen die gebruiken.
Ze geven de voorkeur aan buiten slapen.
Vaak hebben ze gewoon een huis, maar daar komen de muren op hen af.
Dat soort mensen geeft geen geld uit in je antiekwinkel.
Die eten geen ganzelever in je restaurant.
Die komen nooit ondergoed kopen bij jou.
"Oh nee, driewerf nee...liever geen bankjes".
Ik hoor u al denken.
"Jij hebt gemakkelijk praten, ze pissen niet in jouw portiek".
Nee, maar ook niet in de portieken van de meeste ondernemers, want die wonen vaak zelf ook ergens anders.
De meeste bedrijfspanden staan na zes uur stil en onbewoond in een uitgestorven stad.
Soms wordt er onderverhuurd aan studenten, of is een pand gekraakt.
Maar juist omdat er nog veel "holle ruimtes" overblijven in de stad wordt zo'n straat al snel een beetje unheimlich.
Terwijl een straat in bewoonde toestand juist dan zou gaan leven.
Met mensen die buiten voor hun deur zitten en hun buren ontmoeten.
Maar de straten zijn meestal leeg na zonsondergang.
En bieden net genoeg privacy aan mensen zonder dak boven hun hoofd om zich in een hoek terug te trekken voor de nacht.
klik
Swiebertjes bestaan niet meer.
Saartjes en Bromsnorren ook niet.
Er schuilt weinig gezelligheid en bravoure in een zwervend bestaan.
Mensen lopen er meestal niet mee te koop, tenzij het wat oplevert, je moet toch wat voor een "kopjen koffie en een boterhammetjen"...
Om een stad leefbaar te houden is nu eenmaal meer nodig dan het stomweg uitsluiten van eventuele overlast.
In een serieuze beschaving laat je mensen niet op straat creperen.
Ook niet als ze dat discreet doen op een plek waar niemand er last van heeft.
We leven niet meer in de middeleeuwen.
Echte "leefbaarheid", hoe vreselijk het imago van dat woord ondertussen ook is, moet zich laten gelden door een stad bewoonbaar te houden.
Leegstand tegen te gaan en de opvangcapaciteit voor minder bedeelden niet steeds verder uit te kleden.
Heldere afspraken maken met diegenenen die overlast bezorgen, en het portiek ook buiten de zomerfeesten om als toilet gebruiken, kost inderdaad meer energie dan weg sturen.
Het is volgens mij dus niet onmogelijk, samenleven...
Het zal u niet verbazen dat men mij wel eens naïef noemt.
Ik geloof echter gewoon niet dat u of ik er ook maar een boterham minder door eten wanneer sommigen niet doen wat er van ze verwacht wordt.
Of het niet redden op eigen kracht en dus geholpen worden op kosten van de samenleving.
Daar is dit land gelukkig rijk genoeg voor.
Dat niet iedereen in de rij danst en zijn premies kan betalen heeft mij nog nooit persoonlijk benadeeld.
U gooit de troefkaart op tafel en zegt" Jij woont niet meer in de stad, wat weet jij nu van overlast...".
Dat zal het zijn.
Er liggen inderdaad geen hordes zwervers in onze wadi te slapen.
Dat zal het zijn.
Daar haal ik kennelijk de luxe vandaan om te trachten humaan te blijven.
Het gaat om simpele bankjes, liefst hufterproof, die je ook zou kunnen gebruiken om op te slapen.
Zodra de winkels open gaan vertrekt de slaper naar de koffie en de douche van de dagopvang.
Zodat u een uur later niet eens in de gaten heeft dat degene die naast u bij het stoplicht staat een dakloze is.
Want hij ziet er niet uit als Swiebertje.