Drakendoder...

Deze vak-idioot heeft zich vandaag prima vermaakt.
Een strak helderblauwe lucht met zon.
Een park met bomenlaantjes voor de schaduw.
Maar bedoeld om een stad in blokken te verdelen.
Alle blokken bedoeld voor woonkazernes.
Zo is ongeveer de helft van de oude romeinse havenplaats Xanten zichtbaar gemaakt.
Met je ogen dicht zie je meer, en dat is hier nu precies de bedoeling.
Maar op verschillende plekken zijn dingen deels nagebouwd.
En dan overvalt me toch iedere keer weer de gigantische opzet ervan.
En de schok over het wegvallen van al die kennis...
De romeinen waren barbaars en briljant tegelijk.
De infrastructuur eerst aanleggen en daarna pas met faciliteiten invullen.
Kanalen en waterleidingen tot in Keulen.
Vloerverwarming en moderne woningbouw met isolatie en gebruik van natuurenergie.
En daarna opeens een paar eeuwen waarin we weer in de klei gingen wroeten naar wortels waarvan we ons afvroegen of ze te eten waren.
Ik moest me beheersen mijn gezelschap niet de oren van de kop te kletsen over allerlei feiten en dingen waar ik me uren over kan verbazen.

En om het helemaal compleet te maken blijkt het stadje nog over zijn middeleeuwse stadswal te beschikken.
En over een Domkerk, waar de heilige Victor, voor de leeuwen gegooid in het amphiteater een stuk verderop, bedevaartgangers naar zijn graf laat komen.
En ook nog een eigen drankje te hebben.
En kan het over zijn eigen drakendoder beschikken, hoewel mijn zoon dat nu niet bepaald een sympathiek figuur vond.
Nibelungenlied of niet.
Kijk.
Dat was nou nog eens een redelijk volmaakte dag.