Daar zitten we in een vriendelijk B&B, met een leuke hond en uitzicht op het water, met een kraaiennest voor de kinderen om in te slapen.
We weten niet wat dat is, maar het klinkt als dikke pret en de kinderen hebben er zin in.
En sinds ik in Dover het hele verhaal heb gehoord over Operation Dynamo in 1940, wil ik daar ook gewoon eens naartoe, om daar in die duinen me een beeld te vormen van hoe het geweest moet zijn.
Aan alle kanten ingesloten door de vijandelijke troepen, en wachtend op alles wat kon varen.
Jachten, oorlogsbodems, binnenschepen, vissersbootjes en kleine zeilboten.
Onderweg om je van dat dodelijke strand af te halen...
Vlak voordat die tweede wereldoorlog overal herdacht wordt, wil ik zelf ook stilstaan bij wat er aan vooraf ging: de eerste wereldoorlog.
Die oorlog waarvoor de minste monumenten in Duitsland zijn opgericht, maar des te meer in de omringende landen.
Die eerste keer dat mensen elkaar bestookten met allerlei chemische rotzooi.
Omdat ze ondanks al die familiebanden van onze incestueuze europese vorstenhuizen toch allemaal het slagveld op moesten en sneuvelden.
Morgen is Koninginnedag, en ze abdiceert verdorie weer niet...
Naschrift 30 april:
Wow, toen ik zei abdiceren bedoelde ik nou ook weer niet deze vreemde wending van het lot.
Je zal er maar net staan met je kind, te wachten tot je gewoon kan oversteken als die mensen eindelijk allemaal voorbij zijn...
No comments:
Post a Comment