Kleine vakantie.

Even mocht het licht uit.
Ik zat in een friese oase, met zeer goed gezelschap, alles klopte en ik had het gevoel dat de wereld even heel ver weg was en zo was het goed.
Dit soort weekenden zijn om te koesteren, zeker als je ook nog eens nieuwe ervaringen opdoet.
Ik houdt van het opdoen van nieuwe ervaringen, ook als het hele kleintjes zijn.
Absynthe was iets dat ik nog nooit gedronken had.
Tenminste, het is om te drinken, je kunt er ook dingen mee steriliseren en schoonmaken volgens mij.
De groene fee, of een rode in dit geval, heeft mensen tot fenomenale kunst geïnspireerd.
Ernest Hemingway, Arthur Rimbaud, Vincent van Gogh, Paul Verlaine...allemaal hebben ze de mooiste dingen gemaakt onder invloed.
Absynthe is een ingewikkeld drankje dat groene anijs, venkel, hyssop, bijvoet, griekse oregano, steranijs, melisse, kalmoes, majoraan, coriander, pepermunt en ereprijs kan bevatten.
Op die manier drink je zowat een hele kruidentuin, en dat verraadt een zeker medicinaal doel dat zichzelf voorbijstreefde.
Zoals met alle medicijnen ging het al snel mis en voordat je het wist had men het hallucinerende effect ontdekt waarmee het spul je de gelegenheid gaf om de realiteit te ontvluchten.
Er ontstonden hele rituelen rondom het drinken van absynthe, en net als opiumkelders ontstonden er nu ook exclusieve absynthe-cafés waar je soms alleen binnen kwam met connecties.
Je was uiteraard geen ordinaire junk, je was een artisiteke bohémien die zich in goed gezelschap wilde weten.

Ok, het liep niet altijd even goed af met deze genieën.
Van Gogh kreeg een psychose en sneed zijn oor af, Verlaine dronk zich letterlijk dood met een fles onder zijn kussen, Rimbaud stopte op tijd maar werd soldaat in het nederlandse (!) leger waar hij stopte met dichten en syphilus opliep, en Hemingway..... dronk het gewoon graag, zijn zelfmoord had er niets mee te maken naar verluidt.
Misschien allemaal mythevorming, maar ik wil het eigenlijk helemaal niet weten.
Ik had toch het gevoel dat ik iets bijzonders dronk.
De speciale lepel die gebruikt wordt om de drank door een suikerklontje in te gieten alleen al vond ik prachtig.
Alchemie.
Zodra je er ijskoud water op gooit wordt het rode doorzichtige spul amberkleurig en de geur van anijs is onweerstaanbaar.
Als je de experts moet geloven is het gewoon alcohol.
En je wordt uiteraard dronken als je een bierglas vol met een percentage van 75% drinkt.
Maar ze zitten er helemaal naast.
Absynthe is niet zomaar alcohol.
Kan niet.
Het is voor mij gewoon nog steeds het spul waar fabels en dromen van worden gemaakt.
En ook al had ik maar drie slokjes op, ik zweer dat ik dingen zag die niet helemaal konden kloppen.
De anderen zagen ze echter ook...