Monday, August 10, 2009

Betuwe...

Het wonen in de buurt van de rivier en aan de rand van de argrarische Betuwe heeft voor het eerst een paar ongemakken opgeleverd.
Het fruitkanon van een boomgaard verderop was vergeten, het stond de hele nacht aan en om de drie minuten klonk een doffe knal, en hárd!
Om de drie minuten...dat is in plaats van zes keer twintig keer per uur...
De wind die uit het oosten kwam en ook de kermisgeluiden van het naastliggende dorp met zich meevoerde, leverde elke klap keurig af in mijn slaapkamer...

Ik begrijp best dat de appelboer zich niet aan de meestal voorgeschreven één keer per tien minuten houdt.
En dat hij bovendien, vanwege geen vlakke akker maar bomen, niet bijvoorbeeld dit ding gebruikt:


Het zou namelijk niet de eerste keer zijn dat een boomgaard in tien minuten leeg gepikt is, vandaar.
Toch gebeurt dat vrijwel nooit in de nacht als ik het goed begrepen heb.
Diezelfde wind voerde vanochtend een doordringende ammoniak-lucht door de hele wijk, een andere boer had gegierd en dat niet diep genoeg ondergewoeld, zelfs de wespen zijn nu vrijwel verdwenen...
En ik bedoel dan niet een gewone boeren-lucht zoals gekuild gras, of gewone koeienmest.
Dit spul levert ons keel en hoofd-pijn en tranende ogen op, de kinderen klagen en piepen en sluiten overal de ramen.
En toegegeven, het ruikt niet erg fris, maar het weegt voor mij nog steeds niet op tegen de diesel-dampen van de oude stadsbussen, die in het Waterkwartier elk uur twaalf keer voor ons huis langs denderden of voor de deur met draaiende motor pauzeerden .
En het geluid van een carbid-schieter is nog steeds fijner dan de laagvluchtoefeningen die al een paar dagen boven het dak worden gehouden, en waarvan de luchtmacht (na klachten uit de regio) zegt dat "de mensen er meer last van hebben omdat het vakantie is, en de mensen dus thuis zijn en niet op hun werk waardoor ze zich er ook sneller aan storen..."
Psychologie van de koude grond, iets waar de luchtmacht zich beter niet aan moet wagen.
Maar ondertussen is er zoveel geluid in de straten dat het kanon niet meer er boven uit klinkt, en wierook helpt zowaar tegen de gierdampen.
Kennelijk is de landelijke overlast dus van een soort die ik wel blijmoedig onderga.
Maar het zou toch wel een beetje fijn zijn als de appelboer het fruitkanon op een betere timer zou zetten.

2 comments:

Festina Lente said...

Zo, maar goed dat we een paar weken weg waren, zo te lezen!

Strangebrew said...

Hey! Jullie zijn terug! Leuk!