Mea maxima culpa.

Ik heb een dag getwijfeld, maar ik kan het niet laten.
Sommige uitspraken moet je gewoon niet doen, of je moet ze in de juiste context doen en je realiseren wat je eigenlijk zegt.
Ondertussen verbaas ik me over de vanzelfsprekendheid waarmee het geloof wederom vrijuit gaat.
Alle religies en sektes kennen ongetwijfeld hun zegeningen, net zo goed als ze echter ook hun uitwassen kennen, en de groep mensen die zijn beschadigd, onder het motto van de liefde van Christus, schuiven op een gruwelijke manier uit als het aankomt op een rechtvaardiging voor alles wat hen is overkomen.
De overheid gaat niet over de kerk.
De kerk gaat niet over de instellingen.
Niemand gaat opkomen voor hun belangen, kinderen die verzeild raken in het netwerk van een foute christelijke instelling zijn vogelvrij.
Een bisschop die zegt: "Wir haben es nicht gewusst" is bovendien een ontzettende sukkel want hij citeert er maar wat op los.
De Duitsers bedoelen met deze klassieker over de holocaust namelijk helemaal niet, dat ze het allemaal echt niet geweten hebben.
Ze bedoelen dat ze het wel wisten, maar om niet gek te worden, omdat ze er met hun verstand niet bij konden, hebben ze zichzelf jarenlang voorgehouden dat het allemaal niet echt gebeurd was.
De kerk doet nu precies wat ik van ze verwacht.
Ze steken wel degelijk alsnog hun kop in het zand, en zeggen ook nog een paar keer sorry daarvoor...

On a much lighter note: als ik een groot vogelbadje in de tuin neer zet, zou ik dan een pinguïn mogen houden?

NASCHRIFT: dit is wat de bisschop naderhand op vrijdag, na nogal wat ophef over zijn uitspraak, zei...