Schoolkamp.

Vijfhonderd kinderen.
Allemaal over een periode van twee weken in een paar boshutten.
Traditie is om met de hele school te gaan.
Dat is het op mijn school ook, maar daar zitten er maar vijfenzestig.
En nu is de school gegroeid, de traditie wordt vastgehouden, terwijl het de vraag is of je dit nog moet willen met zoveel kinderen, het is een logistieke operatie die doet denken aan een grote militaire evacuatie-oefening.
Of je dan wil bagage-rijden, mee-fietsen, mee-logeren mee-koken, mee-bowlen en de jongste kinderen die nog niet met de fiets gaan ophalen.
Ik heb meestal geen gelegenheid om een paar dagen mee te gaan, simpelweg omdat ik er doorgaans uiteraard geen vrij voor krijg.
Ik ga als ik kan wel ophalen, of probeer een dag mee te doen op het spel-circuit.
Maar het enige wat ik doe dit jaar voor het schoolkamp is een busje meenemen om te parkeren een straat verderop.
Meer niet.
Sleutel ontvangen, instappen, tweehonderd meter rijden en uitstappen.
That's it. Job done. Pfff.