BAF!

Er knalt een auto achter op de onze.
W. zag de jongen in zijn achteruitspiegel al aankomen; gezellig kletsend, opzij kijkend naar een vriend die naast hem zit, niet naar voren...
Ik hoor W. in de spiegel kijkend nog mompelen: Hoho...Ho!...HO!.
De jongen kijkt een keer naar voren, ziet onze auto staan, schrikt zich lens, remt te laat en stapt na de knal op van de zenuwen uit.

"Sorry, sorry, mijn schuld hoor!..."
Aan zijn gezicht zie ik dat hij nogal wat gezever en hoge kosten aan de horizon ziet opdoemen.
Wij zien eigenlijk meteen dat we deze keer geen nieuwe achterklep nodig hebben en dat de lichten het gewoon nog doen, de tijd die we kwijt zijn met het uitwisselen van gegevens en de nasleep daarvan wegen vast niet op tegen de voordelen...
Niemand heeft iets, we halen onze schouders dus op en wensen de jonge automobilist verder maar een goede reis.
Vast heel goed voor ons karma...
Zielsgelukkig rijdt de jongen verder, bijna op een voor-sorterende auto knallend, door het hele voorval helemaal van de wap...
Fingers crossed!