Hoera?

Een 8,3 voor Syntax.
Gisteren reed ik naar huis in de vaste overtuiging dat ik het tentamen monumentaal verprutst had, was al een datum aan het prikken voor een herkansing...
Vandaag werd ik uit mijn lijden verlost door een docent die ondertussen al lang in de gaten heeft hoe slecht mijn beoordeling van mijn eigen functioneren is.
"Je weet veel meer dan je zelf denkt..."  zegt hij.
Misschien heeft hij het over de kennis die opgeslagen zit in die ongedisciplineerde stukken van mijn hersenen, die veelal gaan werken als ik het niet in de gaten heb, geluk bij een ongeluk.
Vooralsnog waren die stukken altijd goed gecamoufleerd, want ze voelden meer als de trage delen van mijn hersenen, waarvan ik steeds meer het bange gevoel kreeg dat ze eigenlijk helemaal niet van mij waren, maar dat ik ze, als opvulling, in bruikleen had, met de verkeerd bijgeleverde batterijen...
Traag.

Slow movement is een trend, gevoelig als ik ben voor trends ben ik helemaal voor onthaasten, voor een tragere tijdsbeleving, maar zoals ook met de meeste dingen waar ik erg enthousiast over ben sloeg ik natuurlijk door, te beginnen met mijn hersenactiviteit.
Mijn hersenen moeten dus nu weer gaan werken, dat doen ze op zich ook wel,  nu moet ik nog gaan leren ze te beoordelen voor wat ze ook al weer waard zijn.