Rariteitenkabinet!

Het wordt vast weer een goede avond en de voorpret is al weer begonnen.
Het rariteitenkabinet dat dit jaar in Baku neerstrijkt gaat de volgende keer ongetwijfeld naar het Kremlin.
Als mijn vrienden dan willen gaan kijken ga ik wel mee, want ik was nog nooit op het Kremlin!
Vooralsnog is deze inzending namelijk mijn favoriet en ik ga er hoogstpersoonlijk voor lobbyen dat deze inzending moet winnen.

Wat dit is?
Escapisme natuurlijk.
Nederland is voor mij doorgaans vermoeiend, druk en vol, alles en iedereen irriteert me op sommige dagen.
Politici, alle reacties op politici, alle toestanden rondom de crisis, gedoe op werkplekken, allemaal dingen die me stiekem nerveus en kribbig maken.
Ik geef bijvoorbeeld liever niets meer uit omdat ik toch niet weet waaraan, ook al niet goed dus, want te voorzichtig, te gierig, of te dom om de economie weer in beweging te krijgen.
Ik ben niet alleen een zeurende docent, die zijn al fout, maar ook nog eens een laffe consument, die niet elk jaar een nieuwe smartphone koopt, consumeren is immers het antwoord op alle problemen.
En terwijl in de lage-loon-landen, waar die dingen gemaakt worden, netten om de gebouwen heen worden gespannen zodat de onderbetaalde werknemers zich niet van kant kunnen maken, want dat geeft zo'n rommel, rent hier weer iedereen braaf naar weer een nieuwe concept-store voor een nieuw tablet.
Ook daar word ik nerveus en kribbig van.
En ook van de Algemene Rekenkamer die werkelijk alles uitrekent, de wereld bestaat namelijk alleen nog maar uit getallen, en het kabinet wil weten waar het aan toe is.
Wat kost het de samenleving bijvoorbeeld als we een keer ergens een stroomuitval hebben of een pak sneeuw in de winter, wat kost het als alle mensen met een IQ van 85 een "pgb-rugzakje" of uitkering krijgen (misschien kunnen we zelfs daarop...ja! verhip!, dat kan! ), wat kost het als er een pvv-er regelmatig in je brievenbus plast of wanneer er ongeveer twintig mensen per jaar stikken in een Haags Hopje.
Kun je allemaal gewoon uitrekenen, dan weet je dat ook weer...
Dan is er nog nieuws dat eigenlijk (imbo) geen echt nieuws is, omdat het me eigenlijk niet zo heel veel kon schelen dat een zelfgebouwde boot van ijs-stokjes breekt, of misschien is dat nog wel interessant, maar niet zo interessant dat een dagelijkse docu-soap hierover me elke dag zou kunnen boeien.

Ik ben nerveus en kribbig.
Dus zoek ik dingen op die me aan het lachen maken.