Seven Sisters

Een oude man zit naast me aan het strand en we staren naar de branding. We moeten allebei een beetje grinniken om een man die een paar meter van ons af al een kwartier een denkbeeldige vriend loopt uit te schelden. Een denkbeeldige vriend die het behoorlijk verprutst heeft zo te horen...
Ik zeg "some people are never alone" tegen de man naast me. Hij kijkt me aan, glimlacht voorzichtig, begint te huilen, pakt opeens mijn hand en zegt: "I am however, my wife died two months ago...".
Terwijl het eb wordt praten we over van alles. Over de lelijke gouden koepel van de pier, ons favoriete eten, het leven in het algemeen, zijn en mijn dochter.  Als ik later over de kade terug loop naar de auto draai ik me nog een keer om. In de verte zit hij nog steeds op het bankje. Hij zwaait naar me.
Soms kun je in een uurtje dichterbij iemand komen dan in een heel leven bij de mensen die je elke dag ziet...