Hij is natuurlijk als een Griekse god uit marmer gehouwen en dat zou iedereen moeten zijn. De auteur deed zware vrouwen een plezier, zei hij, zijn opmerkingen zouden hen kunnen inspireren om beter voor zichzelf te zorgen. Het kan hen helpen om nog harder te proberen om mooi en fit te worden.
Reacties op het artikel toonden dat de meeste mannen naar een dikke vrouw, die hen durft te benaderen, fronsen. Oh, ze zouden misschien wel seks hebben met een dik persoon, de echte goeierikken zouden het misschien zelfs wel eens uit medelijden kunnen doen, maar ze zouden nooit openlijk met ze uitgaan of een relatie met hen aangaan. Naar hun mening is het prima om het op een mollige vrouw "te kunnen", maar je kunt jezelf niet in het openbaar met haar laten zien, omdat het je zal degraderen als persoon. Niemand mag een dikkerd daadwerkelijk aan de haak slaan, want het devalueert je als man en je voedt alleen maar haar illusie dat iemand haar als persoon leuk zou kunnen vinden of waarderen. Dus frons als een dikke vrouw naar je lacht! Wat denkt ze in godsnaam wel niet? Negeer haar. Beledig haar. Maak haar belachelijk. Een forse vrouw die voor de grap in een bar aangesproken wordt, om vervolgens met een flauw excuus of na het innen van de gewonnen weddenschap stug genegeerd te worden, heeft alleen zelf schuld. Het is de enige manier waarop ze zal leren haar naïeve kijk op het leven te veranderen. Ik zou ondertussen helder onder ogen moeten zien dat ik een luie, slordige slons ben zonder zelfbeheersing. Uitgelachen worden is mijn rechtvaardige straf. En ik hoor thuis op een andere planeet.
Ik werd niet eens boos. Het artikel drukte uit wat de media me elke dag vertellen. Ik ben al getraind in het niet horen van de opmerkingen en het zien van de blikken van mensen die gelijk alles invullen, zonder zich af te vragen of alle stereotypen waarover dan ook waar zijn. Mensen beoordelen voortdurend andere mensen. Op alles. En bovendien: ik ben niet alleen fors, ik ben ook niet jong. Ik ben daarom op z'n best meestal onzichtbaar...
De dingen die mensen voor mij invullen als ze me om de een of andere reden opmerken en de onweerstaanbare drang voelen om hardop hun mening te uiten ?
Dikke mensen zijn grappig.
Ze hebben de neiging om een lichtere benadering van het leven te hanteren (geen grappig bedoelde woordspeling) en hun gevoel voor humor is daarom overontwikkeld. Dit heeft de natuur zo geregeld, om hen te laten opvallen in een menigte. Omdat hun uiterlijk hen hierbij niet helpt. Ik ben inderdaad hillarisch.
Dikke mensen zijn meestal aangenamer in de omgang. En ik word dan ook verondersteld aangenaam te zijn voor mensen, in het bijzonder voor mannen, omdat het mijn enige troef is in het proces van hen vast te houden. Ik ben vriendelijk. Ik doe echter nooit mijn best om mensen die niet ook van mij houden te plezieren. Dat maakt me dan waarschijnlijk weer arrogant. Ik ben een wandelende tegenstrijdigheid.
Dikke mensen zijn promiscue en gemakkelijker te versieren. Het zijn sletten, omdat ze met iedereen die ze tegenkomen, die ook maar dronken genoeg is om hun gewicht niet op te merken, of omdat ze te lang droog hebben gestaan, tussen de lakens duiken. Ik zal daar niet verder op ingaan. Te goedkoop om te valideren met een antwoord.
Dikke mensen moeten beter worden opgevoed. Er zijn inderdaad mensen om me heen die het goed bedoelen en zich zorgen maken om mij. Ze wijzen op mijn andere slechte gewoonten (ik drink en rook, zij het matig) en dat alles zal me op de lange termijn beschadigen. Wat als ik ziek wordt of als mijn gezondheid verslechtert? De 'coup de grace'. Natuurlijk kan ik daar dan niet over klagen, want ik heb het allemaal mezelf aangedaan.
Ik ben niet iemand die alles eet wat op mijn pad komt. Ik zit niet de hele dag in huis mezelf vol te proppen met chocolade en donuts. Ik ben gezond. Ik heb geen excuus voor mijn lichaamsbouw, maar ik gaf het op om erachter te komen waarom ik ooit na mijn 30e zo zwaar werd. Ik ben inmiddels dan ook weer gestopt met "minder te eten omdat ik dan misschien weer mager zou worden, zoals toen ik 18 was"...
Dikke mensen zijn oneerlijk. "Je liegt tegen jezelf, je moet diep ongelukkig zijn."
Ah. Ja. Zelfdelusie. Ik haat het om elke amateur-psycholoog teleur te moeten stellen, maar ik leef niet in een bubbel. Ik ben niet overdreven zelfverzekerd en trots op mezelf. Ik loop niet de hele dag mezelf te vertellen dat ik prachtig ben, omdat het niet in mijn persoonlijkheid zit om zo obsessief met mezelf bezig te zijn. Om eerlijk te zijn; ik heb gewoon meer dingen te doen, ik heb een grote-mensen-baan, verdien mijn eigen salaris.
Dus. Daar zijn we dan. Ik zou gewoon een leven moeten hebben. Niet waar? Ik probeer de meningen van mensen zoveel mogelijk te negeren en in plaats daarvan van mezelf te houden. Dat is het grootste deel van mijn leven al moeilijk genoeg gebleken, ongeacht mijn uiterlijk. Ik ben zo geschakeld. Maar het lukt steeds beter.
Ik ben namelijk gelukkig ook intelligent.
foto's gejat van internet en instagram/ images stolen from the net and instagram. Sorry. I loved them.
Battle of biases.
I am big. Not medicaly morbidly obesed, but big. I have a lot of junk in my trunk…
I recently read an article by someone who writes a lot about "the manosphere" and red pills. Don"t ask. He calls big women vermin. Because men want to feel proud of the woman on their arm. A woman is a tool. Like a bag, or the latest Iphone, an expensive watch or car.
She needs to look like she takes good care of her image and body. It rubs off on him. He ofcourse is chisseled like a greek god and so should everybody else be. The author was doing big women a favour he said, it might inspire them to take better care of themselves. It could help them to try harder to become beautifull and fit...
Comments on the article read that most guys frown upon a fat woman that approaches them. Oh, they would probably have sex with a fat person, the real princes amongst them would maybe concider it a sympathy-bang out of pity if pushed, but they would never date them openly or form a relationship with them. In their opinion it is ok to get off on a chubby woman, but you can't show yourself in public with them because it will degrade you. Noone should bang a big girl. It devaluates you as a man and you are only feeding her illusion that someone could like her as a person.
So frown if a big woman smiles at you. What the hell is she thinking? Ignore her. Insult her. Make fun of her. A woman who gets piggy-pulled in a pub has only herself to blame. And it is the only way she will learn to change her stupid ways. I should by now own up to the fact that I am a lazy spineless slob without selfcontroll. Being shamed is my just punishment. And I should concider moving to a different planet.
I didn't even get angry. The article just expressed what the media are telling me every single day. I am already trained in not hearing the remarks and seeing the looks from people that fill in all the blanks, without wondering wether all the stereotypes about anything are really true. People are constantly judging other people. On everything. And what's more: I am not only big, I am also not young. I am therefore invisible on the best of days...
The things people fill in for me when they actually do notice me for some reason and feel the urge to voice their opinion?
Fat people are funny.
They tend to take a lighter approach to life (no pun intended) and their sense of humour is therefore overdeveloped, to make them stand out in a crowd. Because their appearance is not helping them. I actually am hillarious indeed.
Fat people are usualy more pleasant. And I am supposed to be pleasant to people, in my case to men in particular, because it is my only asset in the process of hanging on to them. I however never go out of my way to please people who don't love me back. That probably makes me arrogant. I am a walking contradiction.
Fat people are promiscuous and easier to pull. Big women are sluts because they are happy to shag anything and anyone drunk enough to see past their weight or have been on a dry spell for too long. I will not elaborate on that one. Too cheap to dignify with an answer.
Fat people should be educated better. There are people around me that mean well and worry about me. They point out my bad habbits (I drink and smoke, be it moderately) and that will hurt me in the long run. What if I get sick or my health deteriorates? The ultimate "coup de grace". Ofcourse I can not complain when it comes to that, because I brought it upon myself.
I am not someone who eats everything that comes my way. I do not sit around the house all day stuffing myself with chocolate and doughnuts. I am healthy. I have no excuse for my bodyshape, but I gave up finding out why I grew so heavy, and stopped eating less because it would "make me skinny like when I was 18".
Fat people are liars. ''You are lying to yourself, you must be deeply unhappy". Ah. Yes. Selfdelusion. I hate to dissapoint every kitchen-sink-psychologist but I don't live in a bubble. I am not overly confident and unjustly proud of myself. I don't walk around all day telling myself I am beautifull, because it is not in my personality to be so selfobsessed. To be fair; I simply have more things to do, I work a real job, earn my own pay.
So here we are. I should just have a life. Right? I try to see past peoples opinions and love myself instead. That has proved to be hard enough for most of my life regardless of my appearance. I am wired that way. But I am getting there. I am also smart.
No comments:
Post a Comment