Watten in mijn hoofd.

Dus dacht ik, dat ik zelf wazig was, maar toen bleek het gewoon die videoclip te zijn, die was pas wazig.

Ik ben aan de beurt.
Lig ziek in bed met de laptop op mijn buik...
Het is natuurlijk lang niet zo erg als die keer dat ik echt lag te hallucineren, dacht ik, want het bleken uiteindelijk echte dingen te zijn op de televisie, maar alleen een beetje, nou ja, zoals ik al zei wazig...
Zo ziek ben ik dus vandaag niet, maar hoe dan ook voor de rest van de dag uitgeschakeld.
Met veel te veel tijd om na te denken en dan gaat het alle kanten op.
Dus verdoof ik mijn hersens eerst met zappen.
Duitse dierentuinen, fitte mensen op tellsell, teletubbies of zoiets (hoe vaak kun je giechelend "upsadaisy" zeggen in één zin? Dan nog liever dit...) , reclame, belgisch radiostation. het nieuws...
Dát was een slecht plan!
De premier van dat land gaat nu de juridische strijd aan met een verdrietige vader, om zo op onfatsoenlijke, en bovendien hypocriete, wijze via het parlement een rabiate geloofsopvatting door de strot van andersdenkenden te forceren, uit politiek winstbejag.
Als er al een hemel is, is dit volgens mij niet de manier om er binnen te komen.
Barbarisme live op televisie, goede timing dus om met de kinderen binnenkort naar dit museum te gaan, voor een tentoonstelling over Darwin.
Geirriteerd verderzappend zag ik de bosbranden in Victoria, Australië, en maak me nu ook zorgen over vriend P. die net weer terug thuis in Sale was gaan wonen, geen internet heeft, en zich dus niet binnen tien minuten meld als ik op de send-knop heb gedrukt...
Daarna ging de telefoon, het was mijn werk aan de andere kant van de lijn en om niet aan het zich opstapelende werk te gaan denken nog meer zappen, de muziekzenders dan maar...
Daar kwam dit voorbij.

Dat zet zich in mijn trage hoofd vast en werkt voorlopig.
Dát, en Animal Planet.
Welterusten.